با خودم عهد کرده بودم تو این وبلاگ دیگه از غم و غصه هام ننویسم زندگی یک فیلم است،من و تو بازیگریم،حادثه ها لازمه هر فیلمند،فیلم بی حادثه ،بی ارزش و مقدار است.فیلم بی حادثه و بی بازیگر است،فیلم ما فیلم پر از حادثه است ،گاه شادیم و گاه غمگینیم،گاه عاشق و گاه هم معشوقیم،گاه خندان و گهی گریانیم،گاه بر کام و گهی ناکامیم ،من و تو بازیگر اول این سریالیم،نقش ها را خودمان بازی کنیم،نقش ها را می توان بهتر از این بازی کرد،حادثه ها خواهند رفت،فیلم ها هم قسمت آخر داردخوبتر بازی کنیم،سرنوشت جایزه اسکار به ما خواهد داد…!
ولی ای بابا مگه میشه .......
رضا جون
از غم ننویس
از درد بنویس
که آدمی بدون درد هیچ نیست