همه شب با دلم کسی می گفت
              سخت آشفته ای ز دیدارش
                  صبحدم با ستارگان سپید
                        میرود.میرود.نگهدارش
                            من به بوی تو رفته از دنیا
                                بی خبر از فریب فرداها
                                   روی مژگان نازکم میریخت
                                        چشمهای تو چون غبار طلا
                                             تنم از حس دستهای تو داغ
                                                 گیسویم در تنفس تو رها
                                                   می شکفتم زعشق می گفتم